Parijs, december 2022

Gachte leden en vrienden van Aneas,

Alweer bijna een jaar voorbij. De tijd vliegt!

In 2020 en 2021 werden we dagelijks geconfronteerd met de Covid perikelen. Hoe ze zullen we in de toekomst terugkijken naar deze aparte periode? De tijd zal het leren.

Sinds februari is de Oekraïne dagelijks in het nieuws. Een gruwelijke oorlog waarvan wij Europeanen dachten dat deze nooit meer op ons continent plaats zou kunnen vinden.

Zowel de nasleep van de Covid en de oorlog in de Oekraïne hebben een negatieve impact op de economische omstandigheden. Na jaren stijgen de rentes weer en hebben we te maken met een hoge inflatie die we al meer dan 20 jaar niet gekend hebben.

Het is te verwachten dat deze nieuwe economische situatie vooral de zwakkeren onder ons dieper zal treffen.

Binnen ANEAS hebben wij niet stil gezeten. De vragen om een hulp/steun komen regelmatig binnen op ons secretariaat. De mensen vinden ons via de website of worden door het consulaat naar ons verwezen.

Zoals voorgaande jaren hebben de hulpaanvragen betrekking op onder meer terugkeer naar Nederland, communicatieproblemen met instanties, financiële nood, etc. Bijgaand treft u een schrijven van één van onze vrijwilligers die een goed beeld geeft van één van onze interventies

Momenteel hebben we een twintigtal actieve dossiers.

Zo aan het einde van het jaar willen wij de leden en donateurs die hun financiële ondersteuning dit jaar niet hebben voldaan vragen dit nog voor het einde van het jaar alsnog te doen. Helaas moeten wij in toenemende mate vaststellen dat het aantal ondersteuningen afneemt, terwijl we ervaren dat de hulpvragen, alhoewel niet alleen materieel, niet verminderen.

Indien u de activiteiten van ANEAS een warm hart toe draagt dan nodigen wij u graag uit om op de volgende link te klikken.

https://www.helloasso.com/associations/aneas/adhesions/lidmaatschap-donatie-aneas

Tot slot wil ik u, mede namens de andere bestuursleden, danken voor uw inzet en bijdrage. Met name dank ik ook onze vrijwilligers die ons op afstand helpen om onze hulpvragen op te lossen.

ANEAS wenst u een vrolijk Kerstfeest toe en een goede gezondheid in 2023.

Namens het bestuur,

Hendrik Klinkert

Voorzitter Aneas

Meneer X.

In een aantal gevallen geeft ANEAS veel meer dan een steuntje in de rug. Het gaat hier vaak om Nederlanders met complexe gezondheidsproblemen. De consequenties daarvan zijn niet alleen van lichamelijke en/of psychische aard. Ze lijden er professioneel of financieel onder en vereenzamen.

Vaak stellen ze zichzelf ook de vraag of hun toekomst in Frankrijk of in Nederland ligt? Ze maken vaak wel aanspraak op hulp in Frankrijk maar ze voelen ook dat hun emigratieproject op een dood spoor is gelopen. Ze zijn niet meer in staat om dat alleen uit te zoeken en roepen de hulp van ANEAS in. Meestal komen de eerste contacten met ons tot stand op initiatief van een zorginstelling. Het gaat dan vooral om taalproblemen of een nieuw paspoort. Echter na enige bezoeken blijkt dat de vraagstukken veel dieper liggen.

Laten we dat belichten aan de hand van de situatie van meneer X. 80 jaar oud. We leerden hem twee jaar geleden kennen via de maatschappelijk werkster (assistante sociale) van een ziekenhuis. Hij lag daar met een gebroken heup, zonder geld en identiteitsbewijs. Meneer X. j is bijna blind en spreekt geen woord frans. Hij leefde sinds 25 jaar in Frankrijk en werkte tot zijn pensioen. Hij is kinderloos, woonde alleen in zorgelijke omstandigheden en heeft geen enkel contact meer met nog levende familieleden in Nederland.

De samenwerking met het ziekenhuis is van het begin af uitstekend. We treden op als tolk (de artsen deden een beroep op ons) en ANEAS financierde een nieuw paspoort. Meneer X. is gelovig en een Nederlandse dominee kwam bij hem op bezoek. Zelf gaan we regelmatig bij hem langs. We zijn de enigen met wie hij kan praten.

Langzamerhand groeide bij hem het idee van terugkeer naar Nederland. Hij kan niet meer voor zichzelf zorgen en dat aanvaardt hij slecht. Echter de gedachte om zijn laatste levensjaren vereenzaamd in een Franse EHPAD (Établissement d'Hébergement pour Personnes Agées Dépendantes) te moeten slijten bevalt hem nog veel minder. Hij wil absoluut terug naar Nederland.

Het ziekenhuis is niet competent om dat project op te zetten maar een van onze vrijwilligsters wel want ze doet het ook beroepsmatig. Ze is er actief mee bezig en het ziekenhuis werkt mee. Helaas duurt het lang: de Nederlandse tehuizen zitten overvol en er is een personeelstekort. Meneer X is er soms wanhopig van. Tenminste een keer per week doet het ziekenhuis een beroep op ons om met hem te praten en hem gerust te stellen. Zo zijn we al twee jaar lang een essentiële schakel tussen meneer X, het ziekenhuis en de instellingen in Nederland.

Ondanks onze inzet weten we eigenlijk nooit hoe het af zal lopen. Maar we houden wel vast aan het solidariteitsprincipe: iemand ondersteunen geeft al veel sterkte. En als het project dan slaagt is het natuurlijk helemaal geweldig. Voor meneer X. hebben we goede hoop. Zijn terugweg naar Nederland komt eindelijk in zicht.

Jacques van HOUT

Vrijwilliger ANEAS